Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet

İlk duyduğum anda içimden dedim ki

“Ne batıl bir sözdür bu, Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet !"
Hıyanetten daha zalim merhamet?

Gelin o vakit bu sözü anlatı verelim.

Haçlı ordusu Anadolu'ya ikinci seferiydi


Ordu askerleri Torosları aşıp elmalıya geldiler.


Sefer boyunca bu kadar adama ekmek lazımdır ; Aş lazımdır. Ne yapacak kafir? Çöreklenecek ahalinin üzerine.


Velhasıl bu Haçlı ordusu elmalıya yerleşince orada yaşayan kendi ırklarından Rumlar’la birlikte hareket etmeyi umarlar,


Amma o kadar orduya yardım etmek istemeyen Rum ahali dahi bunlara isyan eder.. Türkmenlerle bir olur.


İş o hale geldi ki Rumlar bu Haçlılar ile savaşır oldular. Haçlı küffarı şaşkına dönmüş idi. Hayin dediler o Rum Ahaliye.


Türkün kılıcından ziyade, Rum'un kendilerine hıyanetinden çeker olmuş idiler.


Derken Haçlı ordusu elmalıda teslim oldu..


Bitkin ; sersefil ; aciz duruma düşüp aman dileyen bu Haçlı askerlerine sahip çıktı elmalıda ki Müslüman türk ahali.


Öyle ya aman dileyen iblis olsa vurmak yakışık almaz.!


Onlar da öyle yaptılar merhamet gösterdiler.

Rivayet ederler ki bu haçlı esirlerin üç bin tanesi bu merhametten etkilenip müslüman olmuştur.


İşte neticeyi gören Papaz Odon çaresiz haykırır…


"Ey hiyanetten daha zalim olan merhamet! O kadar zalimsin ki düşmanımızı bile sevdirdin!"


Papaz da dese, Hakikat Hakikattir ; Papazın diline düştü diye batıl olacak değil ya Hakikat!

Böyle işte bu İşler...
Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet!
Kişi evvela merhametli olacak.
Merhameti olmayanın dini olmaz!
Ya ne yapacaklardı? Aman dileyenleri öldürecekler miydi?

(alıntı)