Çok sayıda araştırma, kişinin sosyal bir duruma yaklaştığı sırada aşırı derecede olumsuz değerlendirilme korkusu yaşadığı ve daha sonra bu tür durumlardan tamamen kaçındığı bir kısır döngü içinde utangaçlığın kendini tekrar ettiğini göstermektedir.

İlk başta rahatlama görünse de, bu davranış genellikle utanç ve suçluluk duygularına yol açar. Ayrıca sık sık yalnızlık, depresyon ve sosyal kaygı ortaya çıkar.

Bu duygularla baş edebilmek için duygularınız öfkeye dönüşebilir ve başkalarını suçlayabilirsiniz. Başkalarını anlayışsız ve desteksiz, düşüncesiz insanlar olarak görebilirsiniz ve bu da onlardan kaçınma arzunuzu güçlendirir.

Araştırmalar, çocukluktaki utangaçlığın, erken yetişkinlikteki kişilerarası ve içsel uyum güçlükleriyle önemli ölçüde ilişkili olduğuna işaret ediyor. Ayrıca, utangaçlığın kadınlar üzerinde erkeklere göre daha anlamlı bir etkiye sahip olduğunu gösteren bazı cinsiyet farklılıkları da ortaya çıkmıştır.

Bu sonuçlar, erken yaşlardan itibaren zamanında müdahalelerle utangaçlığın üstesinden gelinebileceğini gösteriyor. Diğer bir deyişle, sosyal becerilerin de diğer beceriler gibi zamanla geliştiği göz önüne alındığında, sosyal durumlardan kaçınmak zayıf sosyal uygunluğa neden olabilirken, sosyal durumlarla başa çıkmanın doğru yöntemleri utangaçlığı bastırmaya yardımcı oluyor.